مشوار حياه - محمودصلاح السيد
---------------------------- أنا ماشى ومع السلامه مش هرضى بالمهانه بتتهمنى بالخيانه أنا اللى أتحملت الأمانه وفى سبيلها تعبت ياما حاسب كفايه كله إلا الكرامه دا باينه آخر زمن وهتقوم القيامه أنا راجع ببتسامه لإرضى العطشانه اللى غبت عنها ياما السنين كانت خدعانى والإيام كانت وخدانى وفجأه فوقت من حلمى فى دقايق قول ثوانى زى اللى خد دش بارد أووقع على بوذه وأتكسرت أسنانه يانفسى يامحزنانى لوكنتى فى العلالى هتنزلى على الأرض تانى مكتوبلك تعودى تانى لمكانك الأولانى بعد سنين الغياب والبعد حان وقت الإياب وياريتك نولتى المراد ماهو كله بميعاد وأصل الأنسان فان الضمير مرتاح وراضى باللى جانى مشوارك كان محسوب بالورقه والقلم وحلمك كان محدود لكن هدفك فاق الحدود وما أسعفهوش الزمن كان لازم فى يوم تعود رغم الشوق والقلق العمر كان مخطوف والوقت منى أتسرق والمال جايز ينفع مع ناس كتيرفرق لكن معايا مافرق كأنه منى أتسرق زى عمرى اللى أتسرق وضاع وسط الغرق زى العطشان اللى جاه يبلع ريقه شرء وعجبى!! كلمات /محمودصلاح السيد24/2/2017